Wyrokiem z 8 stycznia 2020 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie oddalił apelację banku i utrzymał w mocy korzystny dla kredytobiorcy wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z 30 sierpnia 2018 r.
Powódka domagała się zwrotu nienależnie pobranych przez Bank świadczeń w toku wykonywania umowy kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego. Sąd I instancji uznał, że umowa zawiera niedozwolone postanowienia umowne dotyczące mechanizmu indeksacji oraz zasądził na rzecz Powódki zwrot nadpłaconego świadczenia w wysokości wyliczonej przez biegłego sądowego.
Po wyeliminowaniu z umowy klauzul abuzywnych pozostaje ona ważna, lecz jest umową kredytu w złotych polskich bez indeksacji do CHF. Wyrok jest prawomocny.
Przypomnijmy, że Sąd I instancji stwierdził:
W ocenie Sądu, przyjęcie koncepcji, że postanowienia uznane za abuzywne nie są zastępowane żadnymi innymi normami jest prawidłowym rozwiązaniem problemu, znajdującym oparcie w przepisach prawa (art. 385 1 § 2 k.c., art. 6 ust. 1 dyrektywy nr 93/13) i potwierdzenie w poglądach judykatury. W takiej sytuacji umowa kredytu pozostaje umową kredytu bez mechanizmu indeksacji, co powoduje, że faktycznie mamy do czynienia z kredytem złotowym, ze zmiennym oprocentowaniem, na które składa się suma obowiązującej stawki DBCHF (opartej o wskaźnik LIBOR 3m) i stałej marży Banku określonej w umowie. Wyeliminowanie z umowy mechanizmu indeksacji (waloryzacji) nie powoduje zmiany charakteru zobowiązania, a jedynie prowadzi do zaprzestania waloryzacji. Konsekwencją niezwiązania powodów niedozwolonymi klauzulami umownymi jest to, że umowa kredytu jest umową wyrażającą zobowiązanie w walucie polskiej bez indeksacji do waluty obcej.
Powódkę reprezentował adwokat Piotr R. Graczyk z Kancelarii RGW.
Pełna treść wyroku Sąd Okręgowego w Warszawie dostępna jest w Portalu Orzecznictwa Sądów Powszechnych: wyrok z uzasadnieniem.
